המרד של איתמר בן גביר | بن غفير

במהלך מפתיע אמש, במהלך ישיבת מליאת הכנסת, נראה מרד בלתי צפוי מתוך הקואליציה. השר לביטחון לאומי, איתמר בן גביר, וחברי מפלגתו הצביעו נגד כל חוקי תקציב המדינה בקריאה ראשונה. צעד זה היה במחאה על ביטול פגישה של ראשי סיעות הקואליציה, שנועדה לדון בפיטורי היועצת המשפטית לממשלה.

בן גביר היה ברור בעמדתו, והצהיר כי "אין טעם בתקציב מדינה בלי לפטר את היועצת המשפטית לממשלה". הצהרה נועזת זו מדגישה את חוסר שביעות רצונו המתמשך מההנהגה המשפטית הנוכחית ואת דרישתו לפעולה מיידית.

המהלך של בן גביר וחברי מפלגתו עורר תסכול וכעס רבים. רבים רואים במהלך זה צעד פזיז שפוגע בממשלה וביציבות המדינה, במיוחד בתקופה קריטית שכזו. מעשיו של בן גביר נתפסים כאיום מתמיד על תפקודה התקין של הממשלה, שכן הוא נוקט לעתים קרובות בטקטיקות מסוג זה בכל פעם שדרישותיו לא נענות.

בעוד שקיימת הכרה בבעייתיותה של היועצת המשפטית לממשלה ובהסכמה שפיטוריה עשויים להועיל למדינה, הקונצנזוס הנוכחי הוא שלישראל יש נושאים דחופים יותר לטפל בהם. רבים טוענים כי יש להתמקד בנושאים בוערים ומשמעותיים יותר מאשר רפורמה משפטית ופיטורים אישיים. הצורך בתעדוף בבחירת המאבקים הוא קריטי, במיוחד בתקופות של משבר לאומי.

מעמדו הפוליטי של בן גביר מיוחס במידה רבה לראש הממשלה נתניהו. ללא הזמנתו האסטרטגית של נתניהו לכרות ברית עם סמוטריץ' שעות ספורות לפני סגירת הרשימות, ייתכן שבן גביר לא היה נכנס לכנסת, קל וחומר שלא היה זוכה בתפקיד שר. תלות זו מדגישה את פגיעותו ואת אופיו הרעוע של הקריירה הפוליטית שלו.

ההליכה האחרונה של בן גביר עם דמויות אופוזיציה כמו יאיר גולן, יאיר לפיד וחברי כנסת ערבים במאמץ לערער את יציבות הממשלה נתפסת כבגידה על ידי רבים במחנה הימין. צעד זה, שנתפס כמונע מאגו, מגיע בתקופה שבה האחדות היא בעלת חשיבות עליונה.

בריאיון רדיו שנערך לאחרונה, ח"כ צביקה פוגל הגן על המעשים וטען כי "אנחנו לא מפילים ממשלת ימין, אנחנו מצילים ממשלת ימין". עם זאת, קביעה זו מתקבלת בספקנות. רבים סבורים כי במקום להציל את הממשלה, פעולות אלו מפלגות אותה, ועלולות להוביל לבחירות בעיצומו של משבר לאומי משמעותי.

הביקורת כלפי בן גביר אינה מסתכמת רק בתמרונים הפוליטיים שלו. כהונתו כשר לביטחון לאומי נתפסת כלא אפקטיבית, כאשר הישגיו מוגבלים בעיקר לחלוקת נשק ופעילות שנויה במחלוקת ברשתות החברתיות. יכולתו לתפקד כשר אמין מוטלת בספק, כאשר רבים רואים בו יותר כמשווק עצמי מאשר כעובד ציבור מסור.

הקריאה לפעולה ברורה: ראש הממשלה נתניהו מתבקש להוציא את בן גביר ואת חברי מפלגתו מהממשלה כדי לשים קץ למעגל הסחיטה והמשחקים הפוליטיים המאיימים על יציבות המדינה. התחושה היא שבן גביר, המונע מאגו וחסר אידיאולוגיה מהותית, מסכן את ביטחונה ושלמותה של המדינה.

המסר לבן גביר חד משמעי: טובת המדינה צריכה לעמוד בראש סדר העדיפויות. אם הוא אינו יכול להתיישר עם סדרי עדיפויות אלו, מקומו צריך להיות באופוזיציה, שם יוכל להשמיע את טענותיו מבלי לסכן את הממשלה. המדינה לא יכולה להרשות לעצמה להתפרק מבפנים, בוודאי שלא לסיפוק אויביה.

في تحول مفاجئ للأحداث الليلة الماضية، شهدت الهيئة العامة للكنيست تمردًا غير متوقع من داخل الائتلاف. حيث صوت وزير الأمن القومي، إيتمار بن غفير، وأعضاء حزبه ضد جميع قوانين الميزانية العامة خلال القراءة الأولى. كانت هذه الخطوة احتجاجًا على إلغاء اجتماع قادة أحزاب الائتلاف الذي كان من المفترض أن يتناول إقالة المستشارة القانونية للحكومة.

كان بن غفير واضحًا في موقفه، قائلاً: "لا جدوى من ميزانية الدولة دون إقالة المستشارة القانونية". هذا التصريح الجريء يبرز استياءه المستمر من القيادة القضائية الحالية ومطالبته باتخاذ إجراء فوري.

هذه المناورة من بن غفير وأعضاء حزبه أثارت إحباطًا وغضبًا كبيرًا. إذ يُنظر إليها من قبل الكثيرين على أنها خطوة متهورة تقوض الحكومة واستقرار الدولة، خاصة في هذه الأوقات الحرجة. تُعتبر تصرفات بن غفير تهديدًا دائمًا لوظائف الحكومة، حيث يلجأ غالبًا إلى مثل هذه التكتيكات كلما لم تُلبَّ مطالبه.

في حين يتم الاعتراف بطبيعة المشكلة التي تمثلها المستشارة القانونية والاتفاق على أن إقالتها قد تكون مفيدة للبلاد، فإن الإجماع الحالي هو أن لدى إسرائيل قضايا أكثر إلحاحًا يجب التركيز عليها. الحاجة إلى تحديد الأولويات في اختيار المعارك أمر بالغ الأهمية، خاصة في أوقات الأزمات الوطنية.

يعود الفضل في موقف بن غفير السياسي بشكل كبير إلى رئيس الوزراء نتنياهو. بدون الدعوة الاستراتيجية لنتنياهو لتشكيل تحالف مع سموتريتش قبل ساعات فقط من إغلاق القوائم، ربما لم يكن بن غفير قد دخل الكنيست، ناهيك عن تأمين منصب وزاري. هذا الاعتماد يبرز ضعفه والطبيعة الهشة لمسيرته السياسية.

التحالف الأخير لبن غفير مع شخصيات المعارضة مثل يائير غولان، يائير لبيد، وأعضاء الكنيست العرب في محاولة لزعزعة استقرار الحكومة يُنظر إليه على أنه خيانة من قبل الكثيرين داخل المعسكر اليميني. تُعتبر هذه الخطوة، التي يُنظر إليها على أنها مدفوعة بالأنا، خيانة في وقت تكون فيه الوحدة ذات أهمية قصوى.

في مقابلة إذاعية حديثة، دافع عضو الكنيست زفيكا فوغل عن هذه الأفعال، قائلاً: "نحن لا نُسقط حكومة يمينية، نحن ننقذ حكومة يمينية". ولكن هذا الادعاء يُقابل بالتشكيك. يعتقد الكثيرون أن هذه الأفعال تُفرّق الحكومة بدلاً من إنقاذها، مما قد يؤدي إلى انتخابات وسط أزمة وطنية كبيرة.

الانتقادات تجاه بن غفير تتجاوز مناوراته السياسية. إذ تُعتبر فترته كوزير للأمن القومي غير فعالة، حيث تقتصر إنجازاته بشكل كبير على توزيع الأسلحة والنشاط المثير للجدل على وسائل التواصل الاجتماعي. تُسائل قدرته على العمل كوزير موثوق، حيث يرى الكثيرون أنه أكثر تسويقًا لنفسه من كونه خادمًا عامًا مخلصًا.

الدعوة للعمل واضحة: يُحث رئيس الوزراء نتنياهو على إزالة بن غفير وأعضاء حزبه من الحكومة لإنهاء دورة الابتزاز والألعاب السياسية التي تهدد استقرار البلاد. الشعور هو أن بن غفير، مدفوعًا بالأنا ويفتقر إلى أيديولوجية جوهرية، يعرض أمن وسلامة الأمة للخطر.

الرسالة لبن غفير واضحة: يجب أن تأتي مصلحة البلاد أولاً. إذا لم يكن بإمكانه التماشي مع هذه الأولوية، فيجب أن يكون مكانه في المعارضة، حيث يمكنه التعبير عن مخاوفه دون تعريض الحكومة للخطر. لا يمكن للبلاد أن تتحمل التفكك من الداخل، خاصة ليس لإرضاء أعدائها.